Thomas Guthrie, 1803-1873
Mëkati është marrëzia më e madhe dhe mëkatari i marri më i madh në botë! Nuk ka një çmenduri të tillë, edhe në marrëzinë më të ulët.
Mendo për një njeri që rrezikon përjetësinë dhe lumturinë e tij të përjetshme, mbi mundësinë e pasigurt e të mbijetuarit një vit tjetër!
Mendo për një njeri që ble një kënaqësi të momentit, mbi koston e dhimbjes së pafundme!
Mendo për një njeri të vdekur që po jeton, sikur ai nuk do të vdesë asnjëherë!
Është i marrë ai njeri . . .
që, me një shpirt të krijuar për gëzimet më të pastra, kënaqet në kënaqësitë më të ulta;
që, i kënaqur me këtë botë të varfër, refuzon lumturinë Qiellore;
që, si shenjë të sigurt të çmendurisë, urren Atin qiellor, dhe Shpëtimtarin, dhe ata që e duan Atë;
që, në dashuri me mëkatin, përqafon zinxhirët e tij;
që, duke qëndruar nën zemërimin e Perëndisë, është duke u gëzuar;
që këndon dhe kërcen mbi koren e hollë e cila, gjithmonë është duke u thyer poshtë këmbëve të të tjerëve, është gjithçka që e ndan nga një humnerë e pafundme zjarri!
Çdo i krishterë shikon mbrapa në gjendjen e tij të pashpëtuar, dhe thotë me Asafin, “unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë!” Psalmi 73:22
