Mëshirat e Perëndisë duhet të na përulin. “Atëhere mbreti David shkoi dhe u ul përpara Zotit dhe tha: Kush jam unë o Zot, o ZOT, dhe çfarë është shtëpia ime që më bëri të vij deri këtu?” (2 Samueli 7:18). Zot, pse një nder i tillë më jepet mua, që unë të jem mbret?…Kështu thotë një zemër e hirshme, ‘Zot, çfarë jam unë, që duhet të jetë më mirë për mua sesa të tjerët? Që unë duhet të pi nga fruti i hardhisë, kur të tjerët pinë, jo vetëm një kupë të hidhur, por një kupë gjaku (ose vuajtje deri në vdekje). Çfarë jam unë, që duhet të kem këto mëshira të cilat të tjerët i duan, të cilët janë më të mirë se unë? Zot, pse ndodh, që me gjithë padenjësinë time, një dallgë e freskët mëshire vjen çdo ditë?’ Mëshirat e Perëndisë e bëjnë një mëkatar krenar, por shenjtorin e bëjnë të përulur.
~ Puritani Thomas Watson
All Things for Good [Të gjitha gjërat për mirë]
(Edinburgh, Scotland; The Banner of Truth Trust; 1986) f. 17-18.