Martini ishte duke patur një nga ato ditët “me depresion dhe dekurajim”. Duke parë këtë, Kati, veshi një fustan të zi sikur po vajtonte dhe shkoi te burri i saj. Kur Martini e pyeti se kush kishte vdekur (për shkak të veshjes së zezë), ajo tha, “Perëndia ka vdekur.” I shokuar, Martini e pyeti se cfarë donte të shoshte me këtë. Ajo iu përgjigj, “Epo, duhet të mendojmë që Perëndia ka vdekur me mënyrën se si ti po sillesh!” Martini, qeshi dhe e falenderoi Katin që e solli përsëri në realitet dhe ai gdhëndi në tavolinën e tij fjalën latine “vivit” që do të thotë “Ai jeton.”
Perëndia e përdori Katin në jetën e Martinit për ta inkurajuar atë. Kjo gjithashtu na tregon një situatë që ndodh jo rrallë në jetën e një besimtari. Ne të gjithë kemi ato ditë kur dekurajohemi dhe dëshpërohemi. Por, Perëndia nuk ka vdekur! Ashtu sic Martini gdhëndi në tavolinën e tij, Ai është shumë i gjallë!
Isaia 40:28
Pse ligështohesh, o shpirti im, pse vajton brënda trupit tim?
Shpreso te Perëndia, sepse unë do ta kremtoj akoma për çlirimin e pranisë së tij.
Psalmi 42:5
